
De Deense Camilla Dresher Noro uit Hørsholm, aan de rand van Kopenhagen, kwam naar Pratola Peligna, in het hart van Abruzzo, voor het Italiaanse project 'Een huis voor 1 euro'. Ze wilde een klein huis om haar 5 kinderen, geboren uit het huwelijk met haar Italiaanse man, een referentiepunt te bieden, niet ver van hun grootouders die in Piglio wonen, een klein dorpje in Ciociaria. En in Pratola Peligna, in de provincie L'Aquila, vond ze wat ze zocht. Op 23 januari 2023 werd ze eigenaar van een huis van 120 vierkante meter, verdeeld over drie verdiepingen, in het stadscentrum, voor de symbolische prijs van slechts 1 euro. We praatten met haar om uit de eerste hand te horen over haar ervaring met het kopen van een huis voor 1 euro in Italië.
Camilla begint haar relaas door ons te vertellen hoe ze aanvankelijk op de wachtlijst stond om een ander huis van 1 euro in Italië te bemachtigen. 'Ik stond eigenlijk op de wachtlijst om een ander huis te kopen, maar kreeg het uiteindelijk niet, maar toen deed zich deze kans voor', zegt Camilla die, zodra ze het pand zag, meteen dacht: 'dit huis wordt van mij'.
Hoe werkt de wachtlijst voor de toewijzing van een huis voor 1 euro?
Heel eenvoudig: wie de e-mail als eerste verstuurt, staat als eerste op de lijst. 'Maar het is niet zeker dat je het huis dan ook echt krijgt', legt Camilla uit, 'want vanaf het moment dat je de bevestiging krijgt, heb je twee weken de tijd om het te bezichtigen en je antwoord te geven. In het geval van dit specifieke dorp, staat ook op de website van de gemeente dat als de bezichtiging eenmaal is uitgevoerd, 'je dan twee maanden de tijd hebt om de aankoop af te ronden', op straffe van verval van het verworven recht op aankoop.

Als het onroerend goed je niet bevalt - vanwege de staat of om enige andere reden - is het gemakkelijk om te weigeren, 'er zal altijd iemand achter je op de lijst staan die bereid is het te kopen'. Binnen zes maanden na afronding van het koopcontract moet de nieuwe eigenaar het project voor renovatie, behoud of herontwikkeling dan bij de gemeente indienen.
Hoe zit het met de bureaucratische rompslomp bij het kopen van een huis voor één euro? Die is er vrijwel niet. Zozeer zelfs dat Camilla, die in ieder geval uitstekend Italiaans spreekt, alles zelf heeft gedaan: 'ook al zijn ze bij de gemeente voor alle mogelijke vragen altijd bereikbaar, bijvoorbeeld wethouder Paolo di Bacco (verantwoordelijk voor het herstel van onbewoonbaar verklaarde huizen en het bestemmingsplan, red.) of zijn collega's.
De vastberaden Deense begon vervolgens alleen met de renovatiewerkzaamheden die nodig waren om het huis bewoonbaar te maken. Het pand dat ze kocht, waarvan de structuur dateert uit het einde van de 19e eeuw, was gelukkig niet in slechte staat. In plaats van een totale renovatie zouden daarom voorlopig alleen de meest dringende werkzaamheden (zoals het repareren van delen van het dak waar water was binnengedrongen, het repareren van enkele muren en het plaatsen van een warmwaterboiler) worden uitgevoerd.

Het was daarom niet nodig om voor een lange periode naar Abruzzo te verhuizen. 'Ik ga vier tot vijf dagen per keer naar Pratola', vertelt ze, 'en ik voer mijn project op die manier uit. Ik heb een lokale persoon die me helpt, en wat het dak betreft, heb ik hulp gekregen van een plaatselijk bedrijf.'
Twee of drie jaar wachten - de tijd die nodig is voor een volledige renovatie - was beslist te lang voor haar. 'Ik was te ongeduldig en wilde het huis en het dorp meteen ervaren, ik kon niet wachten op een complete renovatie', zegt Camilla.
'Waarom ben ik verliefd geworden op Pratola? Omdat de mensen je altijd welkom doen voelen, ze zijn vriendelijk en gastvrij. Ze zijn speciaal.'

De procedure voor het kopen van een huis voor 1 euro in dit Italiaanse dorp is heel eenvoudig: de gemeente Pratola heeft een 'etalage' met huizen die voor 1 euro worden aangeboden, compleet met foto's en plattegronden. Iedereen kan zijn interesse kenbaar maken door het formulier te downloaden van de website van de gemeente.
Op dat moment worden koper en verkoper door de gemeente met elkaar in contact gebracht: als het goed is vindt de acceptatie van de door de gemeente gestelde voorwaarden plaats en de wordt notariële akte verleden om de koop af te ronden. Een renovatieproject moet binnen zes maanden na aankoop worden ingediend. Binnen vier jaar moet het werk klaar zijn.
Tot nu toe is voor dit project voor één pand in deze kleine stad de renovatiefase afgerond (dit zal tussen mei en juni worden opgeleverd) en er gaan binnenkort nog drie bouwprojecten van start.
Camilla Dresher Noro, die een passie heeft voor interieurontwerp, houdt zich nu bezig met de details van haar nieuwe huis: 'voor mij is dat huis als een leeg doek, dat gevuld kan worden met al het moois dat er al is, het weer tot leven te brengen en te respecteren'.
Om geen tijd te verspillen, heeft ze echter zelf aan een aantal meubels in Denemarken gewerkt en die vervolgens naar Abruzzo gestuurd. Haar droom voor de toekomst is om een deel van het dak weg te halen om plaats te maken voor een terras van 24 meter hoog met uitzicht op het Maiella-massief. 'Ik denk aan een plek voor een lekker ontbijt met het hele gezin.' Dromen kost namelijk niets. Of in dit geval maar 1 euro.

