Verhuur van vakantieappartementen in Italië

De stroom toeristen in Italië is in de loop der jaren toegenomen en de vastgoedsector is positief beïnvloed; er is nu een toename van het aantal verkopen in onroerend goed.

In de meeste Italiaanse regio's is de aankoop van onroerend goed aanzienlijk toegenomen, niet alleen door Italiaanse klanten, maar vooral door expats.

De aankoop van luxe villa's op het Italiaanse platteland of aan de kust, oude 'masseria' boerderijen typisch voor Zuid-Italië en appartementen in historische centra worden verkocht. Deze worden niet alleen bepaald door woon- of toeristische behoeften, maar ook omdat het doel is om een ​​winstgevende investering te realiseren door de verhuur van het onroerend goed.

Locatie

De Italiaanse wetgeving beschouwt de verhuur van onroerend goed voor tijdelijke en toeristische doeleinden niet als een ‘bedrijfsactiviteit’, op voorwaarde dat het aantal eenheden dat door dezelfde eigenaar wordt gehuurd niet meer dan vier bedraagt. In dit geval is geen administratieve toestemming vereist om het pand te verhuren.

Op huurovereenkomsten die zijn vastgelegd voor toeristisch gebruik zijn niet de duurbeperkingen van toepassing die je bij traditionele huurovereenkomsten vindt, die een minimumduur van vier jaar hebben. Gezien de tijdelijke aard van deze contracten, kan de huurperiode slechts enkele dagen of weken zijn.

Het contract moet schriftelijk zijn en, als de huurperiode korter is dan dertig dagen, is het niet onderworpen aan registratie. Voor langere termijn verhuur, moet het contract worden geregistreerd bij de Agenzia delle Entrate, de Italiaanse belastingdienst, met een belastingpercentage van 2% van de totale huursom.

Het is altijd raadzaam voor verhuurders om de volledige betaling van de huur op voorhand te vragen, dus op het moment dat de sleutels worden overgedragen. Het is ook een goed idee om een ​​borg van de huurder op hetzelfde moment te krijgen om eventuele schade aan het onroerend goed te dekken, zodat je schadevergoeding beschikbaar hebt zonder eventuele langdurige stappen.

Bemiddelingsbureaus

Als de eigenaar een makelaar inhuurt om het onroerend goed te verhuren, moet dit een iemand zijn die voldoet aan de vereisten van de Italiaanse wetgeving.

De verlening van de bemiddeling, die al dan niet exclusief voor de makelaar kan zijn, moet schriftelijk gebeuren en omvat een betaling variërend van 15% tot 20% van de huurprijs.

Verzekering

Het is ook een goed idee om een ​​verzekering af te sluiten die niet alleen het risico van brand en diefstal dekt, maar ook ongevallen of persoonlijk letsel dat in het pand kan voorkomen, vooral als er een zwembad or andere faciliteiten zijn die een gevaar kunnen vormen.

Alvorens het aansprakelijkheidsbeleid te ondertekenen, moet de verhuurder ervoor zorgen dat eventuele schadevergoedingen door hem worden betaald, maar ook aan de huurders, zonder uitsluiting van aansprakelijkheid.

Belasting

Vanaf 1 juni 2017 werd een specifieke belastingregeling geïntroduceerd voor contracten voor kortetermijnhuur ('locazioni brevi' in het Italiaans), dat wil zeggen huur van woningen in Italië met een maximale duur van 30 dagen, aangegaan door personen, buiten de reikwijdte van hun commerciële activiteiten. Deze nieuwe regeling voorziet in de mogelijkheid dat kortlopende huurcontracten worden onderworpen aan een uniform belastingtarief van 21%.

Dit betekent ook dat indien kortlopende huurovereenkomsten zijn aangegaan met tussenkomst van een makelaarskantoor, onder meer via online portals, het hetzelfde bureau zal zijn dat de huur zal 'achterhouden'; een bedrag gelijk aan 21% van de huur. Dit bedrag wordt vervolgens door dezelfde makelaar aan de staat betaald, die op die manier de eigenaar vervangt bij de betaling van belastingen op de huur.