
Verhuizen naar Italië, een appartement zoeken, een nieuwe taal leren en een baan vinden is niet makkelijk en zal je veel energie kosten. Als je eindelijk een baan vindt, is het makkelijke om zo snel mogelijk het contract te tekenen. Het is echter van belang om de basis van Italiaanse arbeidscontracten te kennen voordat je er een ondertekent. Lees verder om precies te weten wat je te wachten staat.
Een arbeidsovereenkomst is bedoeld om in detail de bijzonderheden van de werkrelatie van beide partijen te beschrijven, inclusief functietitel, salaris, verantwoordelijkheden, taken, ziekengeld, vakantie en opzegtermijnen.
Er zijn twee hoofdsoorten arbeidscontracten: een arbeidsovereenkomst (contratto a tempo indeterminato) en een tijdelijke arbeidsovereenkomst (contratto a termine en contratto a tempo determinate). Beide contracttypen staan onder controle van algemene regels die zijn vastgelegd in het Italiaanse burgerlijk wetboek.
Permanent arbeidscontract
Dit type contract regelt de ‘normale’ arbeidsovereenkomsten in Italië. Het bevat een onbepaalde werktijd en het garandeert de werknemer een hogere bescherming dan elk ander contracttype in Italië.
Tijdelijk arbeidscontract
Het doel van dit type contract is om werknemers in te huren voor regelingen die beperkt zijn. Een tijdelijk contract kan 36 maanden duren, inclusief mogelijke uitbreidingen. Meetbare limieten worden meestal bepaald door nationale collectieve overeenkomsten (NCA's). De Italiaanse wet bepaalt dat het algemene aantal arbeidsovereenkomsten voor bepaalde tijd niet meer dan 20% van de arbeidskrachten mag overschrijden.
Dit soort contracten kunnen niet worden gebruikt voor het vervangen van werknemers die in staking zijn of voor het tijdelijk vervangen van werknemers.
Hiernaast zijn er een aantal andere soorten contracten in Italië:
- Deeltijdcontracten: deze moeten schriftelijk zijn en de werktijden vermelden. Betaal- en andere rechten zijn doorgaans anders dan voltijdswerknemers met dezelfde functierechten. Dit type contract biedt de werkgever echter meer flexibiliteit voor de aanvullende clausules die aan het contract kunnen worden toegevoegd.
- ‘Oproep’-contracten (lavoro a chiamata o intermittente): met dit soort contracten kan de werknemer verklaren dat hij voor een bepaalde periode beschikbaar is, waarbij hij slechts voor een paar dagen met een kortdurend dienstverband kan worden opgeroepen. Dit contract moet schriftelijk worden opgesteld.
- Stagecontract (apprendistato): dit is een contract voor beroepsopleiding. De werkgever moet ervoor zorgen dat de leerling professionele vaardigheden en kwalificaties verwerft.